Το σχολείο, ο καθρέφτης μας

Για τη διαπολιτισμική διάσταση (διάβαζε "παράσταση") του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος kathimerini.gr - Το σχολείο, ο καθρέφτης μας

Νέα Ευρώπη, νέα Βαυαροκρατία;

"Θα έχουµε νέα Βαυαροκρατία, σου λένε. Πράγµατι, το πρώτο που έκαναν οι επαναστάτες της 3ης Σεπτεµβρίου ήταν να σταµατήσουν να πληρώνουν το δάνειο που είχαν δώσει οι µεγάλες δυνάµεις όταν ήρθε ο Οθωνας. Το ελληνικό κράτος κατάφερε να ξαναβγεί στις αγορές κάπου 40 χρόνια αργότερα. Στο ενδιάµεσο, για να χρηµατοδοτηθεί ο εµφύλιος πόλεµος για την έξωση του Οθωνα το 1862, και οι δύο πλευρές δανείστηκαν από την Εθνική Τράπεζα, µε εγγύηση και τα δηµόσια κτήµατα, τον Ελαιώνα της Αµφισσας µεταξύ άλλων. Αυτή είναι η αδούλωτη εθνική παράδοση που µας συνιστούν να συνεχίσουµε." 
Ομολογώ ότι αυτή η όψη της Βαυαροκρατίας μου είναι παντελώς άγνωστη. 


βλ. http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=432273&h1=true 

Tι μου έμαθε η κρίση

Δίκην δεκαλόγου οι σημαντικές διαπιστώσεις του συντάκτη για χαρακτηριστικές όψεις της ελληνικής κακοδαιμονίας

EDITORIAL - Tι μου έμαθε η κρίση

Το κληροδότημα της γενιάς του πολυτεχνείου

Γύρω από το Πολυτεχνείο, και κυρίως τον εορτασμό του, οικοδομήθηκε το παράδοξο της μεταπολίτευσης: η απόλυτη ταύτιση του αριστερού με το προοδευτικό, η κυριαρχία ενός μαρξίζοντος κοινωνικού λόγου σε συνδυασμό με μια συμπεριφορά που βρισκόταν σε πλήρη αναντιστοιχία με τις λέξεις που χρησιμοποιούσε για να περιγράψει τον εαυτό της. Οπως ο πιστός φτάνει να κάνει τον σταυρό του, έτσι και ο προοδευτικός έφτανε να επικαλείται τα σύμβολα της αριστεροφροσύνης του και από εκεί και πέρα, άνθρωπος είναι κι αυτός, να χιμάει σαν λιμασμένος στο χρηματιστήριο του life style.

Κι αν σήμερα πολλοί αναρωτιούνται πού πήγε η διανόηση αυτής της χώρας, ας ψάξουν στις αγκυλώσεις που προκάλεσαν όσοι αυτοματισμοί γεννήθηκαν στα χρόνια εκείνα. Η πλουτοκώσταινα έζησε μέσα σε καθεστώς πνευματικής καχεξίας γιατί ο λεγόμενος πνευματικός της κόσμος αρκέστηκε στην επίδειξη των κοινωνικών φρονημάτων που του προσέφεραν όσοι συμβολισμοί ξεπήδησαν μέσα από το Πολυτεχνείο. Δεν του ζήτησε και κανείς τίποτε παραπάνω. Αν είχες βρεθεί στη σωστή πλευρά τις ημέρες εκείνες, τότε είχες τελειώσει με τις υποχρεώσεις σου. Το έργο έγινε πάρεργο μπροστά στην επιδειξιομανία των «προοδευτικών» ιδεών, πάντα διανθισμένων με τις κατάλληλες αναμνήσεις εννοείται.

Το σύνθημα «ψωμί, παιδεία, ελευθερία» ακούγεται σήμερα όχι σαν το απολίθωμα μιας ιστορικής στιγμής, του Νοεμβρίου του '73, αλλά μιας ολόκληρης περιόδου, των χρόνων της μεταπολίτευσης. Μια απτή απόδειξη ότι σε όλη αυτήν την περίοδο η ελληνική κοινωνία μπορεί να κατανάλωσε πλούτο αλλά και προοδευτισμό, χωρίς όμως να μπορέσει να παραγάγει ούτε ένα καινούργιο σύνθημα ούτε μια καινούργια λέξη για να περιγράψει το πρωτόγνωρο σήμερα της κρίσης και το άγνωστο αύριο.

Σημάδι μεγάλης φτώχειας και αυτό.

ολόκληρο το άρθρο του Θεοδωρόπουλου εδώ [Ανορθόδοξα] Μια γενιά και λίγη ιστορία

Χρυσάφι μέσα σε μπουκάλι

Μια εικόνα επεξηγηματική του τίτλου ή ένας τίτλος συμπληρωματικός μιας εικόνας.
Ανάδειξη ενός κοινόχρηστου αλλά πολύτιμου υλικού που συνήθως οι νοικοκυρές κρύβουμε κάτω από τον νεροχύτη.
Βλέπεις οι κουζίνες είναι για να αναδεικνύουν το design των επίπλων και των ηλεκτρικών συσκευών, ενώ η παρασκευή ενός γεύματος καθημερινός μπελάς, που μόλις προλαβαίνουμε να ικανοποιήσουμε, αν δεν αναθέτουμε στη "γυναίκα" ή στο delivery.
Ένα ερέθισμα, η ωριμότητα, τα δεδομένα που γίνονται ζητούμενα, και ξάφνου αποκαθίσταται η τάξη του κόσμου, αναδύοντας την επιφάνεια  πολύτιμες ξεχασμένες αξίες.

Σε άλλο μήκος κύματος το πληροφοριακό άρθρο για το ελαιόλαδο

ΤΟ ΒΗΜΑ - Χρυσάφι μέσα σε μπουκάλι - science

η υπέρβαση των αντιθέτων2

Η υπέρβαση των αντιθέτων και στο ακόλουθο κείμενο του Νίκου Δήμου. Αυτή τη φορά σε σχέση με το πολύ σοβαρό ζήτημα της χρεωκοπίας της χώρας.

Αλλά η "πρόκληση" της σύνθεσης παραμένει ζητούμενο ζωτικής σημασίας.

ΥΠΕΡΚΕΙΜΕΝΑ - Το πρόβλημα του Χότζα

το φιλί ως υπέρβαση των αντιθέτων

German Chancellor Angela Merkel and French President Nicolas Sarkozy.

ο πάπας με έναν μουσουλμάνο ιμάμη

President of Palestine Mahmoud Abbas and Prime Minister of Israel Benjamin Netanyahu.

President Barack Obama and Venezuela's Hugo Chavez.

The President of the People's Republic of China, Hu Jintao and US President Barack Obama.

North Korean leader Kim Jong Il and South Korean President Lee Myung-bak

Η πρόσφατη διαφημιστική εκστρατεία της Βenetton, ευρηματική ως συνήθως, επιτυγχάνει τον στόχο της: την προσέλκυση της προσοχής μέσω της πρόκλησης.
Πρόκειται για έξι εξίσου προκλητικές, κατασκευασμένες στον υπολογιστή φωτογραφίες, εκ των οποίων εκείνη με τον πάπα και τον ιμάμη αποσύρθηκε ήδη.
Κάθε εικόνα χίλιες λέξεις, κάθε εικόνα ένα μήνυμα αγάπης, συνεννόησης, υπέρβασης των αντιθέτων, ή μια πράξη ασέβειας, πρόκλησης, ιεροσυλίας;

Ανάταση!

Ερωτήματα "ευρωπαϊκού επιπέδου και προοπτικής" (;)

Ερώτημα πολλαπλής επιλογής:
Ο πιο σπάταλος ηγέτης της Ευρώπης αναδεικνύεται με διαφορά ο Γάλλος πρόεδρος, Νικολά Σαρκοζί, αφού πλήρωσε περίπου £32.000 –ενώ συζητούσαν για την παγκόσμια οικονομική κρίση- για μια νύχτα στο Majestic Hotel. Ακολουθούν, η Γερμανίδα καγκελάριος, Άγγελα Μέρκελ κι ο Σίλβιο Μπερλουσκίνι. Ποιος από τους είκοσι G 20 διανυχτέρευσε στο φθηνότερο δωμάτιο, αξίας  £1.680;
Α. Χου Ζιντάο
Β. Γιώργος Παπανδρέου
Γ. Ντέϊβιτ Κάμερον
Δ. Μπάρακ Ομπάμα


Ερώτημα αντιστοίχισης:

Η Ελλάδα έγινε πρώτο θέμα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Γράφτηκαν όλα, από όλους… Τελικά ποιος έγραψε, τι;
Α. «Παπανδρέου, ένας αρχηγός χωρίς χάρισμα»
Β.  «Η σταθερότητα του Ευρώ είναι πιο σημαντική από την Ελλάδα».
Γ.  «Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ένας πολιτικός με κλίση σε παιχνίδια εξουσίας υψηλού ρίσκου» 
Δ. «Καλώς ήρθατε ξανά στο 430 π.Χ.»
Ε.  «Κραχ»
ΣΤ. «Χάος»
Ζ. «Επιβίωσε ο Παπανδρέου, αλλά το μέλλον της χώρας παραμένει αβέβαιο»
Η.  «Τελικά ο Γ. Παπανδρέου τα κατάφερε, αλλά οι ημέρες του είναι μετρημένες»

I. La Tribune
II. Guardian
III. Deutsche Welle,
IV. Le Figaro
V. Wall Street Journal
VI. Spiegel
VII. Σχόλιο στο Twitter
VIII. Liberation

Ερώτημα πολλαπλής επιλογής

Θα εμπιστευόσασταν αυτόν τον άντρα για να μας σώσει από την οικονομική καταστροφή; Το εξώφυλλο του σημερινού Independent, αναφέρεται στον:
Α. Νικολά Σαρκοζί
Β. Γιώργο Παπανδρέου
Γ. Σίλβιο Μπερλουσκόνι
Δ. Στρος Καν

Ερώτημα πολλαπλής επιλογής
Ο λόγος για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και τον Διευθυντή του Δημήτρη Εϊπίδη που κατάφερε να μειώσει το έλλειμμα των 6,5.000.000 ευρώ, που παρέλαβε από την προηγούμενη διεύθυνση, και να το φτάσει:
Α. Στα 2,3.000.000
Β. Στα 1,5.000.000
Γ. Στα 1,8.000.000
Δ. Στα 1,2.000.000

Για τις απαντήσεις βλ. http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.8emata&id=10002

Οι σκιές των σκιών

Παρομοιάζοντας την εικόνα του κοινοβουλίου με θέατρο σκιών ή με κακοστημένη τραγωδία, το πνεύμα και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, αξίζει ωστόσο η σύγκριση των δύο κειμένων.
Οι σκιές των σκιών | ΘΕΜΑΤΑ | Protagon

άπελπις & άπατρις

Παραφράζοντας τον στίχο του Σεφέρη, η Ελλάδα με πληγώνει, γιατί τελικά δικαιώνει τους θρασείς, τους μπαχαλάκηδες, τους καιροσκόπους, τους αριβίστες, τους ιδιοτελείς, τους τακτικιστές κ.ά.
Η τρέχουσα "πολιτική σκηνή" (σε εισαγωγικά, γιατί δεν μπορεί να γίνει λόγος για "πολίτες", που άρα δραστηριοποιούνται για το συμφέρον της "πόλης" και όχι της αρχής τους), ιδωμένη ως τραγωδία, του κλασικού ρεπερτορίου ή του θεάτρου του παραλόγου, μπορεί να εμπνεύσει έναν μελλοντικό Σαίξπηρ ή Ιονέσκο ή Μπέκετ, δεν μπορεί όμως να φέρει την "κάθαρση" στις ψυχές των θεατών και ως εκ τούτου δεν δύναται να περισώσει, όχι βεβαίως τον τόπο αλλά ούτε την σκηνική της παρουσία.
Το έργο είναι εμετικό, επειδή:

• το σενάριο είναι κοινότοπο και στατικό (η "περιπέτεια" δεν οδηγεί στη μεταβολή των πραττομένων),
• οι λόγοι είναι μεγαλόστομοι, κενοί περιεχομένου και οι σημασίες των λέξεων έχουν βιαστεί, 
• καταστρατηγείται το εικός και το αναγκαίο, καταργείται ο ορθός λόγος και παραβιάζεται κατά κόρον η αρχή της αντίφασης (βουλευτές της συμπολίτευσης βάζουν τελεσίγραφο στον πρωθυπουργό να παραιτηθεί και συγχρόνως τον χειροκροτούν όρθιοι και του δίνουν ψήφο εμπιστοσύνης!), 
• οι ηθοποιοί, παρότι φέρουν το προσωπείο και την "σκευή" του τραγικού ήρωα, δεν υποστηρίζουν (λεκτικά και μη λεκτικά) τον ρόλο τους , ενώ μάλιστα φαντασιώνονται ότι θα τους ταίριαζε ο ρόλος του "από μηχανής θεού".

Αρνούμαι να παρακολουθήσω αυτή την παράσταση. Προσβάλλει την προσωπικότητα, τις αξίες και τη στάση ζωής μου. 

Λυπάμαι που, ενώ μου δόθηκε η δυνατότητα, δεν απετόλμησα να συνεχίσω τις σπουδές μου και την επαγγελματική μου ενασχόληση στο εξωτερικό. 

Θλίβομαι βαθύτατα που το μέλλον μου και το μέλλον των παιδιών μου εξαρτάται από τα παιχνιδάκια και τους ελιγμούς ενός πρωθυπουργού:  

• που, ευνοημένος από την τύχη και το σύστημα, το καταγγέλλει, 
• που δεν διαθέτει την πνευματική διαύγεια  να κατανοήσει ένα μέρος από το μέγεθος των ατοπημάτων του και να το παραδεχτεί δημόσια,  
• που δεν έχει τη μεγαλοψυχία να προσδώσει με τη στάση του αξία στον αντίπαλο (εντός και εκτός των "τειχών"), με το σκεπτικό ότι ο τόπος πρέπει να κυβερνηθεί στο μέλλον από κάποιον άλλο και αυτός ο άλλος, καλούμενος να  χειριστεί ζητήματα "ζωής και θανάτου", δεν πρέπει να είναι εκ των προτέρων απαξιωμένος,  
• που εκμαυλίζει τις συνειδήσεις των βουλευτών του, για να υφαρπάσει την ψήφο εμπιστοσύνης τους,
• που δρομολογεί μια διαδικασία συγκρότησης κυβέρνησης εθνικής ενότητας ή σωτηρίας που δεν προβλέπεται από το σύνταγμα και δεν του αναλογεί,  
• που δεν διαθέτει την ψυχική αντοχή να "αποχαιρετήσει την Αλεξάνδρεια που χάνει" με αξιοπρέπεια.

Οργίζομαι βαθύτατα που το μέλλον μου και το μέλλον των παιδιών μου εξαρτάται από τα παιχνιδάκια και τους ελιγμούς ενός αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης:

• που αισθάνεται δικαιωμένος επειδή ο πρωθυπουργός μιας χώρας υπό οικονομική κατάρρευση, υπέστη διαπλανητικό εξευτελισμό,
• που επικαλείται τους θεσμούς που ευτελίζει, με την απουσία του κόμματός του από την αίθουσα του κοινοβουλίου, 
• που διαλέγεται μόνο όταν γίνονται δεκτοί οι όροι του,
• που φαντασιώνεται ότι έχει το ανάστημα και τη δυνατότητα να βάζει όρους στους δανειστές της χώρας.

Αγανακτώ που το μέλλον μου και το μέλλον των παιδιών μου εξαρτάται από τα παιχνιδάκια και τους ελιγμούς μιας ελάσσονος αντιπολίτευσης:

• που με το ύφος μικρομέγαλου και φασίζουσα διάθεση προσπαθεί να επιβάλλει στην ελληνική κοινωνία τις ιδεοληψίες και τις εμμονές της,
• που καταστρατηγεί το σύνταγμα και τους νόμους επικαλούμενη το δίκαιο μιας διαρκούς επανάστασης,
• που αγκαλιάζει κάθε συντεχνιακή διεκδίκηση και κάθε διατήρηση των κεκτημένων, αγωνιζόμενη μάλιστα για την ανατροπή της υπάρχουσας πραγματικότητας την οποία καταγγέλλει. 

Επειδή η παρωδία των θεσμών είναι το επικινδυνότερο άλμα στο κενό και δυστυχώς βρίσκεται στο ίδιο μήκος κύματος με τις δυνάμεις του χύδην όχλου, που μήνες τώρα με το προσωπείο της οργισμένης αντίστασης απεργάζονται την εκτροπή, ανατριχιάζω προκαταβολικά με τον επόμενο πρωταγωνιστή της τραγωδίας. Ο ζόφος είναι πλέον καθεστώς και η χρεοκοπία αφορά όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας.