Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Τα ερωτικά γράμματα - Fernando Pessoa

Μπερνάρντο Σοάρες, Το βιβλίο της ανησυχίας


Από το αριστουργηματικό μυθιστόρημα του Σοάρες, "ετερώνυμο" του Φερνάντο Πεσσόα, μερικά αποσπάσματα.
  • Είτε υπάρχουν είτε δεν υπάρχουν θεοί, είμαστε σκλάβοι τους.
  • Κάποιοι κυβερνούν τον κόσμο, κάποιοι άλλοι είναι ο κόσμος.
  • Ούτε η απόλαυση, ούτε η δόξα, ούτε η εξουσία. Η ελευθερία, μόνο η ελευθερία. Το να περνάς από τις οπτασίες της πίστης στα φαντάσματα της λογικής, είναι απλώς σαν να σου αλλάζουν κελί. Η τέχνη δεν μας απελευθερώνει μόνο από τα επίσημα και παλιομοδίτικα είδωλα, αλλά και από τις μεγαλόθυμες ιδέες και τις κοινωνικές ανησυχίες -είδωλα κι αυτά.
  • Όπως ακριβώς πλένουμε το κορμί μας θα έπρεπε να πλένουμε το πεπρωμένο, ν ' αλλάζουμε ζωή όπως αλλάζουμε ρούχα -όχι για να διατηρήσουμε τη ζωή μας, όπως όταν τρώμε και κοιμόμαστε, αλλά λόγω εκείνου του σεβασμού των άλλων προς εμάς που αποκαλούμε καθαριότητα.
  • Γιατί εγώ έχω το μέγεθος αυτού που βλέπω / κι όχι το μέγεθος του ύψους μου.
  • Την ομορφιά ενός γυμνού σώματος την αισθάνονται μόνο οι φυλές που φορούν ενδύματα. Η αιδώς είναι για την αισθησιακότητα ό,τι και το εμπόδιο για την ενέργεια.
  • Ο πολιτισμός είναι η εκπαίδευση της φύσης. Το τεχνητό είναι η οδός για να εκτιμήσουμε το φυσικό.
  • Είναι ανθρώπινο να θέλουμε αυτό που μας είναι απαραίτητο, και είναι ανθρώπινο να επιθυμούμε αυτό που δεν μας είναι απαραίτητο, αλλά που μας είναι επιθυμητό. Αυτό που είναι αρρωστημένο είναι να επιθυμούμε με την ίδια ένταση αυτό που είναι απαραίτητο και αυτό που είναι επιθυμητό, και να υποφέρουμε από την έλλειψη τελειότητας σαν να υποφέραμε από την έλλειψη ψωμιού.
  • Κουβαλάω μαζί μου τη συνείδηση της πανωλεθρίας σαν λάβαρο νίκης...

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Βιβλία: σχολικά και άλλα

Μετά το τέλος των καλοκαιρινών διακοπών, η σκληρή νεοελληνική πραγματικότητα επαναφέρει στο προσκήνιο ένα θέμα που ομολογουμένως δεν "πουλάει", εκείνο των βιβλίων.
  • Δεν πρόκειται για το γνωστό ηθικοπλαστικό σλόγκαν "με ένα βιβλίο ξεχνιέμαι" ή ό,τι παραπλήσιο, που περιστασιακά πλαισιώνει τις εκθέσεις βιβλίων ή τις διαφημίσεις βιβλιοπωλείων και εκδοτών.
  • Δεν πρόκειται για την ανάδειξη της σημασίας της ανάγνωσης και την προώθηση της φιλαναγνωσίας των νεοελλήνων που, ασχολούμενοι με τα ζέοντα ζητήματα της επιβίωσης, της αναβίωσης, της διαβίωσης, της κατά βίωσης, της παραβίωσης, της αντιβίωσης και της διαρκούς βίωσης ενός πατροπαράδοτου πολιτισμού, υλοποιούν, όπως ευλόγως αναμένεται, την πλατωνική καταγγελία της γραφής και άρα της ανάγνωσης.
  • Δεν πρόκειται για την "καιόμενη βάτο" βιβλίων σε πλατείες ή σε προαύλια σχολείων, ή έστω τη φραστική εκδοχή της, υπό το κράτος οργής για την απαξία του περιεχομένου τους, σύμφωνα τουλάχιστον με τα κριτήρια κάθε ορθό-δοξης αντίληψης.
  • Δεν πρόκειται για τη χιλιομασημένη καταγγελία της "παιδείας του ενός βιβλίου", που ευνοεί την αποστήθιση αλλά όχι την κριτική σκέψη, τη γνώση, την ανακάλυψη, τη δημιουργικότητα κ.ά.
Πρόκειται για την ανατρεπτική εκδοχή της "παιδείας χωρίς βιβλία", η οποία αναφανδόν ανταποκρίνεται στα προτάγματα της νεοελληνικής κοινωνίας αλλά και στις εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας για ένα "νέο σχολείο", "ψηφιακό" και "ανοικτό στην κοινωνία".
Στο πλαίσιο αυτό ο χώρος του σχολείου, μέσω των Νέων Τεχνολογιών και της οικείας εκπαιδευτικής πύλης του Υπουργείου όπου τα σχολικά βιβλία θα διατίθενται σε ηλεκτρονική μορφή, διευρύνεται στο άπειρο, ενώ (στη χειρότερη περίπτωση) τα της Παιδείας νάματα θα μεταλαμπαδεύονται στους μαθητές μέσω των διδασκαλικών διαλέξεων, όπως ακριβώς δηλαδή συμβαίνει και στα διακεκριμένα ανά την υφήλιο ελληνικά Πανεπιστήμια, ή μέσω του ... μαυροπίνακα, η διαδραστική λειτουργία του οποίου αιώνες τώρα έχει παραγνωριστεί.

Στην εκπαιδευτική κοινότητα αυτού του "νέου σχολείου" αφιερώνεται το βίντεο με τίτλο "BOOK, Η συσκευή που θα αφανίσει τα tablets.MP4".