Ένας άντρας περνά έναν ολόκληρο χειμώνα ως φύλακας σε ένα απομακρυσμένο χωριό. Ένας ουρανός κάτασπρος και το δάσος απέναντι σαν σε ασπρόμαυρη φωτογραφία. Η βροχή, το χιόνι ο άνεμος και το κρύο που απειλούν να γκρεμίσουν τα πάντα, το εγκαταλελειμμένο χωριό που αντιστέκεται μέσα στη μοναξιά, το δάσος και τα μυστικά του, συνθέτουν ένα μυστηριακό κόσμο όπου ο απομονωμένος ήρωας αναμετριέται διαρκώς με τα στοιχεία της φύσης, με τα πράγματα που τον περιτριγυρίζουν, αλλά και με τον εαυτό του, με τις αναμνήσεις και το παρελθόν του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ
"Το χειμώνα είναι καλύτερα έλεγε ο Στεργιος σε όσους τον πείραζαν. Γιατί ρε; τον ρωτούσαν οι φίλοι του. Γιατί έχεις παρέα τους φίλους που δεν μιλούν. Τα δέντρα, τα βουνά, τα περάσματα, το χωριό. Τα δάση τους έλεγε. Μπορεί να μη μιλάνε, αλλά αλουν, τους έλεγε".
"Στον αποκλεισμό βέβεια δεν έχουν σημασία οι προμήθειες. Το δύσκολοο είναι να αντέξεις τον εαυτό σου".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου