Κυριακή 14 Μαρτίου 2021

Δημήτρης Χριστόπουλος (2020), Τζίντιλι, Αθήνα: Εκδόσεις Το Ροδακιό

περιπέτειες ανθρώπων που βίωσαν μια απρόσμενη οικολογική καταστροφή και αποφάσισαν να δραπετεύσουν, να χτίσουν από την αρχή τη ζωή τους    τα Σόθιψα το χωριό τους, είναι το φανταστικό σκηνικό με τις απροσδιόριστες συντεταγμένες, ο τόπος απ' όπου ξεκίνησε το τέλος του κόσμου όπως τον ξέρουμε, με τις ακλόνητες βεβαιότητές του     δεκατέσσερις φωνές ηχούν και προλέγουν     μαζί τους οι Τζίντες -οι φανταντικές νεράιδες των βουνών- ανοίγουν το πηγάδι του Κάτω Κόσμου       και το Τζίντιλι, ο "ανεμοστρόβιλος" στα βλάχικα, συμπυκνώνει το φόβο για το ζοφερό μέλλον αλλά και το αισιόδοξο όραμα της στροφής προς μια οικο-κοινωνική διέξοδο      ο άνεμος της Ιστορίας φορτωμένος μνήμες, παραδόσεις, αλλά και ζωές και σχέσεις [οπισθόφυλλο βιβλίου]

ΤΖΙΝΤΙΛΙ
για τον άνεμο που φέρνει τη ζωή και τον θάνατο, 
για τις ανεμονεράιδες του Πόθου,
για τη δίνη του πολέμου και της αδελφοσφαγής, 
για τον ίλιγγο της ανάπτυξης, 
για τη χίμαιρα ενός επί γης παραδείσου, 
για τον ανεμοστρόβιλο των ψυχών που χαθήκαν,
για την ψευδαίσθηση και τη διάψευση,
για το τίποτα που πολεμήσαμε,
για τη χιονοθύελλα της οικολογικής καταστροφής,
για την τέφρα και το χαλασμένο νερό,
για τον χαλασμό του κόσμου που ξέραμε,
για τη φούσκα που όλους μας εμπεριέχει,
για το χάραμα που μας απογειώνει,
                     για "όσα παίρνει ο άνεμος".....

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου