Ποιος κοροϊδεύει, ποιον;

Μετά και τη νέα κρίση με τους εκπροσώπους των δανειστών μας, γίνεται όλο και περισσότερο σαφές ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πρωτίστως πολιτικό, με την έννοια ότι, στο σύνολό της, η πολιτική ηγεσία δεν είναι διατεθειμένη να αναλάβει την ευθύνη που συνεπάγεται η λήψη μέτρων που να δείχνουν ότι υπάρχει έστω η διάθεση να οικοδομηθεί ένα διαφορετικό δημόσιο, από αυτό που οδήγησε στην κρίση.

Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι επί τρία χρόνια, τρεις κυβερνήσεις -και μάλιστα η τελευταία, που διαθέτει άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία και στηρίζεται σε τρία διαφορετικά κόμματα- όχι μόνο δεν έχουν υλοποιήσει δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει έναντι των δανειστών μας, αλλά διατηρούν ανέπαφο αυτό το υπερτροφικό αναποτελεσματικό δημόσιο, που παράγει ελλείμματα και διαφθορά.

Και για όσους δυσπιστούν, ή θεωρούν υπερβολική την εκτίμηση ότι δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για μια αποφασιστική παρέμβαση για την αντιμετώπιση κραυγαλέων παρανομιών και την ανατροπή παγιωμένων αντιλήψεων, πρακτικών, λειτουργιών και συμπεριφορών σε όλη την έκταση του δημοσίου, αρκεί να διαβάσει κανείς τον πίνακα που πριν από  δέκα ημέρες δημοσίευσε το Κυριακάτικο Έθνος, τη «Λίστα της Ντροπής», όπως εύστοχα την αποκάλεσε, όπου περιγράφονται αναλυτικά οι περιπτώσεις 1.301 υπαλλήλων, που είναι αντιμέτωποι με ποινικές διώξεις για 2012 αδικήματα, που διαπράχθηκαν την πενταετία 2007 – 2012 και οι οποίοι παραμένουν στις θέσεις τους, καθώς δεν έχουν τεθεί σε λειτουργία οι διαδικασίες για να τεθούν σε αργία!

• Και μιλάμε για περιπτώσεις που αφορούν από απάτη, υπεξαίρεση, δωροδοκίες και παράβαση καθήκοντος, μέχρι ανθρωποκτονίες, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, πλαστογραφίες, ληστεία, βιασμό, ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων, συμμετοχή σε κυκλώματα παιδικής πορνογραφίας, κατοχή και χρήση ναρκωτικών και πάει λέγοντας…

Μιλάμε κυριολεκτικά για ένα κατάλογο ντροπής, από τον οποίο όμως απουσιάζουν και όλοι εκείνοι που άπλωσαν όλα αυτά τα χρόνια ένα πέπλο κάλυψης και προστασίας, το οποίο επέτρεψε σε όλους αυτούς τους κατ’ ευφημισμόν αποκαλούμενους «επίορκους», να απολαμβάνουν με το αζημίωτο την μονιμότητα που παρέχει αφειδώς το δημόσιο, ακόμη και σε  απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου. Και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους προϊσταμένους των υπηρεσιών που δεν άσκησαν ποτέ, κανέναν έλεγχο, τους συνδικαλιστικούςεκπροσώπους τους που έθαβαν στα πειθαρχικά συμβούλια τις υποθέσεις, τουςδικαστικούς που αρνούνται να μετάσχουν στα νέα πειθαρχικά συμβούλια, μέχρι βέβαια και τους υπουργούς που και παρενέβαιναν άμεσα για «να σώσουν» τους πελάτες – ψηφοφόρους τους, αλλά και έκαναν τα στραβά μάτια, μη ελέγχοντας τη λειτουργία των οργάνων που υποτίθεται ότι ήταν υπό την εποπτεία τους, διασφαλίζοντας έτσι ασυλία στη δράση των «επίορκων» - απατεώνων.

Και για να μη μένει καμιά αμφιβολία για τις πολιτικές ευθύνες που υπάρχουν και έχουν επιτρέψει τη διαιώνιση αυτής της εξοργιστικής κατάστασης, που εκτός των άλλων ντροπιάζει και διεθνώς τη χώρα, αρκεί να αναφερθεί ότι εδώ και 11 μήνες από την ψήφιση του νόμου, δεν έχουν συσταθεί ακόμη τα νέα Πειθαρχικά Συμβούλια, που υποτίθεται ότι θα επιλαμβάνονταν των υποθέσεων που εκκρεμούν, αλλά και θα έδιναν έναν ταχύτερο ρυθμό στις πειθαρχικές διαδικασίες.

Από τη μια η συνδικαλιστική ηγεσία, η ΑΔΕΔΥ, που αντιδρούσε στην ψήφιση ενός αυστηρότερου πειθαρχικού δικαίου – αλλά ανεχόταν και κάλυπτε όλα αυτά τα χρόνια το όργιο διαφθοράς και ανομίας στο δημόσιο – από την άλλη η άρνηση των Δικαστών να μετάσχουν στα νέα Πειθαρχικά Συμβούλια όπως προβλέπει ο νόμος – με άλλα λόγια, η άρνησή τους να εφαρμόσουν το νόμο! – και στη μέση, η αδυναμία της πολιτικής ηγεσίας να προχωρήσει άμεσα στη συγκρότηση των Πειθαρχικών Συμβουλίων και να παραπέμψει «για τα περαιτέρω» όσους αντιδρούσαν, ή αρνούνταν να μετάσχουν σ’ αυτά, είναι που οδήγησαν στη διαιώνιση της διάλυσης που χαρακτηρίζει σήμερα ολόκληρο το δημόσιο χώρο.

Και για ποιο αίσθημα δικαιοσύνης να μιλήσει κανείς, όταν διαπιστώνει ότι πλάι σε υπαλλήλους που εργάζονται πιστοί στο καθήκον τους, παραμένουν ανέγγιχτοι και επιβραβεύονται μάλιστα οικονομικά και όλοι εκείνοι που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την ανομία που επικράτησε στο δημόσιο…  Χαρακτηριστικό παράδειγμα η περιβόητη υπόθεση των υπαλλήλων που είχαν οργανώσει το κύκλωμα της απάτης στο ΙΚΑ Καλλιθέας, αποκομίζοντας δεκάδες εκατομμύρια και οι οποίες εξακολουθούν να απολαμβάνουν το μισθό τους με τις ευλογίες όλων!

Πώς και γιατί;

Ιδού τι είπε μόλις πρόσφατα η Διοίκηση του ΙΚΑ:

-         Χρειάστηκαν επτά μήνες για να συνταχθεί η έκθεση των 1.200 σελίδων.

-         Πενήντα ημέρες για να επιδοθεί η έκθεση ελέγχου στους κατηγορούμενους υπαλλήλους.

-         Δύο μήνες για να εξετασθούν οι υποβληθείσες εντός πενθημέρου απολογίες τους!

Τώρα, όμως – το «τώρα», 11 μήνες μετά και αφού βέβαια είδε η υπόθεση το φως της δημοσιότητας – λέει η Διοίκηση του ΙΚΑ, «χωρίς καμία χρονική καθυστέρηση (!!!) η σχετική υπόθεση εισάγεται για συζήτηση και απόφαση στο Υπηρεσιακό Συμβούλιο εντός των προσεχών ημερών»!...

Και καλά, η Διοίκηση του ΙΚΑ χρειάστηκε 11 μήνες για όλη αυτή τη χαρτούρα, για να παραπέμψει «χωρίς καμία χρονική καθυστέρηση» την υπόθεση στο υπηρεσιακό συμβούλιο. Ο υπουργός που εποπτεύει τον Οργανισμό, ρώτησε, ζήτησε να μάθει τι γίνεται με αυτή την υπόθεση; Όχι, βέβαια. Περίμενε να το διαβάσει στις εφημερίδες. Όπως και ο άλλος συνάδελφός του, που πληροφορήθηκε από τις εφημερίδες ότι ο δολοφόνος του Γρηγορόπουλου, πρώην αστυνομικός, καταδικασμένος σε ισόβια, λαμβάνει στις φυλακές το ένα τρίτο του μισθού του! Όπως κι ένας ακόμη υπουργός, που πληροφορήθηκε μόλις πριν από λίγες ημέρες ότι δύο πρώην δημοτικοί υπάλληλοι, καταδικασμένοι, ο ένας σε ισόβια και ο άλλος σε κάθειρξη 17 χρόνων, γιατί δολοφόνησαν το Δήμαρχο Παγγαίου, εξακολουθούν να λαμβάνουν στις φυλακές όπου βρίσκονται το μισό μισθό τους!!!

Και υπάρχουν ακόμη 1.298 τέτοιες περιπτώσεις…

Και η κυβέρνηση τώρα μόλις ενημερώνεται…

Και ο πρωθυπουργός συναντιέται στο γραφείο του με την τρόικα (αν είναι δυνατόν…) για να τους δώσει κάτι «ασκήσεις επί χάρτου» που του έδωσε ο αρμόδιος υπουργός για τη δημόσια διοίκηση, τις οποίες, βέβαια, δεν αποδέχτηκαν οι κακοί της τρόικας, που αποχώρησαν περιμένοντας να προχωρήσουμε επιτέλους στην υλοποίηση όσων αποδεχτήκαμε ως δεσμεύσεις, για να πάρουμε την περιβόητη «δόση μαμούθ»…

Και τώρα τρέχουμε. Ξανά σύσκεψη του πρωθυπουργού με τον αρμόδιο υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, για να ξαναδούμε τις «ασκήσεις επί χάρτου» και ξανά σύσκεψη των τριών αρχηγών… Για να δουν τι; Πώς θα ξεγελάσουν τους δανειστές για να μας αποδεσμεύσουν τη δόση του Μαρτίου, με κάποιες νέες «ασκήσεις επί χάρτου» που θα τους δώσουμε; Αφού οι άνθρωποι -και οι τρεις αρχηγοί, του πρωθυπουργού περιλαμβανομένου- το έχουν δηλώσει και μάλιστα ως «κόκκινη γραμμή»: Όχι απολύσεις στο Δημόσιο!

Ποιος κοροϊδεύει, ποιον, λοιπόν;

Πάντως, όχι οι «τροϊκανοί», που αυτοί κι αν το έχουν δηλώσει ξεκάθαρα:

-         Δεν «κόβετε» το Δημόσιο; Θα κόβουμε μισθούς και συντάξεις και θα βάζουμε εισφορές…

ολόκληρο το άρθρο εδώ Ποιος κοροϊδεύει, ποιον; | Μεταρρύθμιση