"Όταν είσαι θαμμένος ώς τον λαιμό βλέπεις το φως του ήλιου και, σαν την ηρωίδα του Μπέκετ στο «Ω, οι ωραίες μέρες», αναφωνείς: «Να μια ακόμη θεϊκή μέρα». Ακόμη μια θεϊκή μέρα ξημέρωσε χωρίς να μας φάνε οι αρουραίοι, ακόμη μια θεϊκή μέρα ξεκίνησε και ας χειροκροτήσουμε όλοι μαζί γιατί μας έμειναν πέντε εκατοστά πεζοδρόμιο για να τρέξουμε πεζή για το ανύπαρκτο μεροκάματο, μια και σήμερα, καθότι η μέρα θεϊκή, δεν κυκλοφορούν ούτε απορριμματοφόρα ούτε και συγκοινωνίες.
Ας μη γελιόμαστε. Αυτό που κυκλοφορεί μες στα σκουπίδια είναι η παραλυσία μιας κοινωνίας, ημών των ιδίων, που έχασε τα αντανακλαστικά της. Ακόμη και συμβολικά αν το πάρεις, η μπόχα που αναδίδεται από τις σκισμένες νάιλον σακούλες, από τα υπολείμματα των τροφών που σαπίζουν, δεν είναι τίποτε άλλο από την οσμή της νεκροφάνειας."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου